Της Olga V. Mack
Όταν σπούδαζα στη νομική, υπήρχε ένα αγόρι στην τάξη μου που τα πήγαινε πολύ άσχημα με τη διαχείριση χρόνου.
Όλοι το γνώριζαν, ιδιαίτερα κάθε φορά που η προθεσμία για μια εργασία πλησίαζε και εκείνος φαινόταν τελείως άυπνος. Τα μαλλιά του ήταν εντελώς ακατάστατα, τα μάτια του θολά και χασμουριόταν κάθε πέντε λεπτά (και όχι μόνο επειδή ο καθηγητής πλατείαζε). Ακόμα πιο αστεία ήταν η προσπάθεια του να μείνει ξύπνιος. Προσπαθούσε να κρατήσει τα μάτια του ανοιχτά και να σταθεί όσο το δυνατόν πιο όρθιος.
Φαινόταν ξύπνιος, αλλά υπάρχει και συνέχεια. Αφού κουνιόταν πέρα δώθε σαν δέντρο που παρέσυρε ο άνεμος στην προσπάθειά του να νικήσει τα κύματα της εξάντλησης, επιχείρησε μια νέα τακτική. Καθόταν ακουμπώντας τους αγκώνες του στο θρανίο του και κρατώντας ένα ακονισμένο μολύβι κάτω από το πηγούνι του! Κάθε φορά που το κεφάλι του άρχιζε να γέρνει, το μολύβι τον τσιμπούσε, και ξαφνικά (ευτυχώς) ήταν σε θέση να συγκεντρωθεί για λίγα λεπτά στο μάθημα πριν του ξανασυμβεί.
Αυτό ακούγεται τρελό — και είναι-αλλά το πιο τρελό κομμάτι το συνειδητοποίησα μόνο όταν ξεκίνησα την καριέρα μου στον εταιρικό κόσμο. Οι δικηγόροι όχι μόνο νομιμοποιούν την έλλειψη ύπνου αλλά μάλιστα την εκθειάζουν! Μερικοί μάλιστα το κάνουν να φαίνεται σαν αυτοθυσία και πράξη ηρωισμού. Για να είμαι ειλικρινής, πιστεύω ότι είναι μια αυτοκαταστροφική πράξη ηλιθιότητας!
Η διαύγεια πνεύματος είναι ένα σημαντικό στοιχείο σε κάθε επάγγελμα, και έχω διαπιστώσει ότι είναι ένα από τα καλύτερα προσόντα μου. Με καθοδηγεί, όχι μόνο στη δουλειά μου ως διευθύνων σύμβουλος, αλλά και στο κολέγιο, στη Νομική Σχολή και σε κάθε άλλη πτυχή της ζωής. Η διαύγεια πνεύματος είναι σημαντική και σχετίζεται άμεσα με τις συνήθειες του ύπνου σας.
Για να σας βοηθήσω να καταλάβετε, επιτρέψτε μου να αναλύσω τη φιλοσοφία μου περί του ύπνου.
Πρώτον, ο ύπνος δεν είναι συνάλλαγμα. Δεν είναι σωστό να ανταλλάσσετε τον ύπνο σας για άλλα πράγματα, νομίζοντας ότι έτσι κάνετε μια καλή ή υγιή αγορά. Στην πραγματικότητα, δεν πρέπει να ανταλλάσσετε τον ύπνο σας καθόλου!
Δεύτερον, η ευημερία σας είναι ανεκτίμητη, επομένως ακόμα κι αν ο ύπνος σας αποτελεί συνάλλαγμα, και πάλι δεν θα μπορούσατε να αγοράσετε τίποτα λόγω της επίδρασης που έχει πάνω σας. Περιστασιακά, συμβιβάζομαι με επτά ώρες ύπνου, αλλά ξέρω ότι συνήθως χρειάζομαι τουλάχιστον οκτώ. Σε έναν ιδανικό κόσμο, θα ήθελα δέκα, με τις δύο επιπλέον ώρες να λειτουργούν ως επιδόρπιο μετά το κυρίως πιάτο. Δεν μπορεί όμως κάτι τέτοιο να συμβαίνει κάθε βράδυ χωρίς συνέπειες. Υπάρχουν άλλωστε και οι υποχρεώσεις.
Τρίτον, πρέπει να βρεθεί μια ισορροπία μεταξύ εργασίας, ξεκούρασης, οικογένειας, φίλων και αυτο-βελτίωσης. Ο ύπνος εξασφαλίζει ότι κάθε μία από αυτές τις αλληλεπιδράσεις θα είναι ξεκάθαρη και αποδοτική επειδή είστε ξεκούραστοι.
Έκανα μια δημοσκόπηση στο LinkedIn για το φαινόμενο και έλαβα αρκετές απαντήσεις που απέδιδαν το πρόβλημα σε θέματα εγωισμού. Ένα άτομο στον κύκλο μου επινόησε τον όρο “Machoville” για να περιγράψει το πώς οι περισσότεροι δικηγόροι ζουν σε μια ψυχική πόλη όπου όλα είναι μια δοκιμασία, ένας ανταγωνισμός ή μια πράξη ηρωισμού, όπου αυτοί που υποφέρουν περισσότερο κερδίζουν. Κατά τη γνώμη μου, αυτό το είδος αυτοτραυματισμού δεν αξίζει ούτε συμπόνια ούτε δόξα.
Έχω πολλά ακόμη να σχολιάσω σχετικά με αυτό το θέμα. Η πιο προφανής συνέπεια είναι ότι είναι ανθυγιεινό, καθώς αναστέλλει την ικανότητά σας να σκέφτεστε καθαρά. Θολώνει την κρίση σας, μειώνοντας την ποιότητα και την αποτελεσματικότητα της δουλειάς σας.
Ποιο είναι το συμπέρασμα;
Ξεκουραστείτε καλά. Μην θέτετε σε κίνδυνο τον ύπνο σας. Έτσι μόνο θα μεγιστοποιήσετε την παραγωγικότητα και την επίδραση σας στον κόσμο.
*H μετάφραση έγινε από την Αναστασία Λιτζερίνου, απόφοιτο του Τμήματος Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας Κέρκυρας (abovethelaw.com)
