«Λέμε τον ουρανό «ουρανό» και τη θάλασσα «θάλασσα» όπως την έλεγαν ο Όμηρος και ο Πλάτωνας πριν δυόμισι χιλιάδες χρόνια»( Οδυσσσέας Ελύτης)
Με αφορμή την 9η Φεβρουαρίου , η οποία καθιερώθηκε το 2017 ως Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας, με κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Παιδείας-Θρησκευμάτων και Εξωτερικών ως Παγκόσμια Ημέρα της Ελληνικής Γλώσσας (ΦΕΚ Β 1384 /24.4. 2017), και συνδέθηκε με την ημερομηνία θανάτου (9 Φεβρουαρίου 1857) του εθνικού μας ποιητή Διονυσίου Σολωμού, ο Δήμαρχος Βόρειας Κέρκυρας Γιώργος Μαχειμάρης στο μήνυμα του καταγράφει:
«Η 9η Φεβρουαρίου έρχεται να μας θυμίσει πως η ελληνική γλώσσα είναι ο πρεσβευτής της εθνικής μας ταυτότητας και υπερηφάνειας, η ζωντανή σύνδεσή μας με το παρελθόν και το μέλλον μας που πρέπει να τιμούμε σε καθημερινή βάση. «Από την εποχή που μίλησε ο Όμηρος ως σήμερα, μιλούμε, ανασαίνουμε και τραγουδούμε την ίδια γλώσσα» γράφει ο Γεώργιος Σεφέρης, αποδίδοντας λιτά και παραστατικά τη διαχρονικότητα, τον συναισθηματικό πλούτο και τη στάση απέναντι στη ζωή και στην ουσία, όπως αντανακλώνται στην Ελληνική Γλώσσα.
Τη γλώσσα που διαμόρφωσε την ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού . Επιτρέπει στον ομιλητή να εκφράζει με απλότητα και σαφήνεια υψηλές έννοιες , οι οποίες θέτουν στο επίκεντρο τους τον Άνθρωπο ως αξία αυτόνομη. Τον άνθρωπο που θέλει να κρατιέται ελεύθερος από κάθε λογής σκλαβιά, υλική και πνευματική. Τον άνθρωπο που θέλει να νιώθει τον εαυτό του υπεύθυνο και για τη δική του και για των άλλων την προκοπή.
Είναι η γλώσσα στην οποία μας άφησαν το έργο τους σπουδαίοι φιλόσοφοι, ποιητές και συγγραφείς: Όμηρος, Πλάτων, Θουκυδίδης, Αισχύλος, Αριστοφάνης, Ιπποκράτης, Ευαγγελιστές, Πατέρες της Εκκλησίας και τόσοι άλλοι. Είναι η πλούσια γλώσσα της λογοτεχνίας και η ακριβής γλώσσα της επιστήμης, που εμπλουτίζει τις περισσότερες γλώσσες του κόσμου και την καθημερινότητα της διεθνούς επικοινωνίας. Είναι πραγματικά συγκλονιστικό συναίσθημα το να μιλάς και ταυτόχρονα να συνειδητοποιείς τί ακριβώς λες, να εκστομίζεις την κάθε λέξη και ταυτόχρονα να σκέφτεσαι τη σημασία της, χωρίς αυτό να είναι μια τυχαία σειρά από γράμματα. Αντίθετα συμπυκνώνει σε μεγάλο βαθμό βαθιά νοήματα, εγείρει συγκλονιστικά συναισθήματα και εκφράζει πολιτισμικά χαρακτηριστικά ( άμιλλα, θαλπωρή, φιλότιμο, φιλοξενία, μεράκι, παλληκάρι, νοσταλγία, ψυχή, ελπίδα…)
Θυμίζουμε πως οι δύο κορυφαίοι μας ποιητές , βραβευμένοι με Νόμπελ, έκριναν αναγκαίο στις εξαιρετικές ομιλίες τους κατά την τελετή απονομής του βραβείου να μιλήσουν αναφερόμενοι και οι δύο στην ελληνική γλώσσα.
· Ο Οδυσσέας Ελύτης θα πει: «Η γλώσσα αποτελεί εργαλείο μαγείας και φορέα ηθικών αξιών. Προσκτάται η γλώσσα στο μάκρος των αιώνων ένα ορισμένο ήθος. Και το ήθος αυτό γεννά υποχρεώσεις».
· Ο Γιώργος Σεφέρης, θα πει : «Η ελληνική γλώσσα, λοιπόν, αυτό το νήμα που μας κρατάει και μας φέρνει μέχρις εδώ από τον κόσμο του μύθου στον κόσμο της τεχνητής νοημοσύνης και των δικτύων, αυτή η σχεδία της ανθρωπότητας και του φωτός, μας καλεί να κωπηλατήσουμε στις θέσεις των πνευματικών μας πατέρων. Δεν μπορούμε, παρά να πιάσουμε τα κουπιά με πίστη και ευθύνη και να συνεχίσουμε…».
